Er zijn veel dingen die je als meisje zijnde, moet verdragen. Vandaag de dag vertel ik mijn ervaringen over nieuwe dingen in mijn leven.
Als eerste; groeien. Als meisje groei je zoals iedereen groeit. Maar met groeien bedoelen we ook onze borsten. Het was heel raar om te merken dat ik plotseling 2 'punten' had. Voor mij 11de verjaardag kreeg ik mijn eerste BH. Ik vond het heel schamend om in de Hunkemüller te staan terwijl een oudere vrouw om je borst zat te voelen of je BH wel goed zat. Maar uiteindelijk ben ik heel blij met een BH, en ook met mijn borsten. Ik vind ze goed zoals ze zijn! Het was wel wennen, ik was 1 van de eersten van de meiden uit mijn klas die een BH droeg, maar ergens voelde ik me ook wel heel speciaal. Omdat het me het gevoel gaf dat ik ouder was.
Toen ik naar de middelbare school ging had ik al borsten. Ik vond het best wel schamend om daar rond te lopen als brugklasser met borsten. Maar uiteindelijk besef ik dat ieder meisje dit uiteindelijk zal meemaken. Dus sinds dien (probeer) ik me daar niet meer voor te schamen.
Ongesteld worden, een werkelijke hel wisten ze me te vertellen op school. Ik was als de dood toen ik 11 werd. Waarom?! Mijn moeder, oma en tante werden alle 3 op hun 11e ongesteld. Daarom. Maar godzijdank gebeurde er niks. Nu, 1 jaar later, ben ik sinds ongeveer half januari ongesteld. Ik vond het in het begin super eng. Omdat, wat als iemand het zag op school?! Als ik doorlekte! Ik vroeg mijn vriendinnen op school of ze er een beetje op wouden letten. Het was wel genañt om te vragen. Maar gelukkig begrepen ze me wel. Het was in het begin heel onregelmatig (nog steeds trouwens). Ik kon dus eigenlijk onmogelijk uitrekenen wanneer ik weer ongesteld zou gaan worden. Dat frusteerde me. Werkelijk, hoe verzinnen ze het. Ongesteld zijn. Maar ik voelde het wel, als ik ongesteld moest gaan worden. Dan kon ik voor de zekerheid alvast mijn tas volproppen en verstoppen. Ik doe aan hockey, en dan is het best wel irritant als je anderhalfuur gebukt staat met een maandverband tussen je benen. Oplossing; tampons. Kon het nog erger?! Ja dus. Het inbrengen voor de eerste keer was werkelijk verschrikkelijk. Ik kon me niet voorstellen hoe andere vrouwen dat in godsnaam konden. Maar hoe vaker ik het deed - twee keer per week - hoe makkelijker het werd. Ik draag ze nog steeds niet hele dagen naar school enzo. Maar wel gewoon, naar hockey. En soms thuis ook. Gewoon, rustig opbouwen.
Jongens, toen ik naar de middelbare school ging, werd ik al snel verliefd op een jongen uit mijn klas. We werden steeds verliefder op elkaar. En ik merkte dat ik voor het eerst verliefd was geworden. Ik had wel vriendjes gehad voor hem, maar dat was anders. We hadden een lange tijd niks. 2 schijters die elkaar niet durfden te vragen. Hij heeft het uiteindelijk toch gedaan. We hadden 2 maanden verkering en ik was super verliefd op hem. Ik heb het toen uitgemaakt, omdat ik niet verliefd genoeg meer op hem was. Daarna werd ik nog 2x verliefd tot ik verliefd werd op mijn huidige vriendje. Een jongen van 15. Ik ben 12. En toch, ze vinden ons een super stel. Mijn ex, en zijn huidige vriendin. 1 van mijn goeie vriendinnen. Een jongen van 15 is anders als een jongen zoals mijn ex. Hij is groter, volwassener (al merk je dat af en toe niet;)), heeft andere behoeftes. Ik had bijvoorbeeld nooit gezoend met mijn ex. Dat heb ik nu ook nog niet gedaan, maar, kom op... Dat gaat gebeuren. En ik vind het goed. Ik wil mijn eerste zoen van hem. Dan lees je verhalen op verschillende sites en in tijdschriften over meiden die dat nog niet durven. Ik wil mezelf niet tegen laten houden door angst. Sommige angsten moet je overwinnen. Door het gewoon, te doen. Ik ben super blij met mijn vriendje, en ik hoop nog veel mooie maanden met hem mee te maken.
Heb jij zelf nog momenten die je graag wilt delen met mij, over jouw ervaringen. Over 1 van deze dingen over iets anders? Je kan me altijd mailen via alifestylebook@gmail.com
Tot snel!
Liefs,
Maya
Geen opmerkingen:
Een reactie posten